วันจันทร์ที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2556
เสือ...ผู้...หญิง
ในภัตตาคารหรู สว่างด้วยแสงจากโคมเปลวเทียนแสดสลัว บรรยากาศคู่รักอบอวลทั่วห้อง
ผมนั่งมองเธอรับประทาน ส้อมกับมีดในมือราวกับอาวุธห้ำหั่นศัตรู หั่นเสต็กเข้าปาก
เธอเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม ผู้กำลังมองหน้าเธออย่างยิ้มๆ "คุณไม่ทานเหรอคะ"
"ผมรอคุณทานให้อิ่มก่อน จะได้ทานคุณต่อ"
"แหม พ่อเสือผู้หญิง"
เสต็กหมดจาน ซุปเกลี้ยงถ้วย เธอยกมือสั่งของหวาน ผมบรรจงหั่นราวกับสร้างสรรค์ปฏิมากรรมเนื้อ
"ผู้หญิงคงเสียน้ำตาให้คารมของคุณไม่น้อย"
"ผู้ชายคงฟูมฟายเพราะคุณมามาก"
เธอจ้องตา ผมจ้องตอบ จังหวะหัวใจเชื่อมต่อถึงกัน
"แต่กับคุณ ฉันเป็นเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆตัวหนึ่ง"
"กับผมคุณก็คือผู้หญิง"
"ฉันต้องถูกกินแน่ๆสินะ"
"รอดยาก"
เช็คบิลล์ แพงหูฉี่ ทิปหนัก ผมจูงมือเธอขึ้นห้องพัก โรงแรมระดับห้าดาว
ห้องสูทบ่มด้วยกลิ่นน้ำมันหอมระเหย แสงเทียนประดับเป็นระยะ ฝีมือแม่บ้านชั้นหนึ่ง
ชุดราตรีของที่ผมซื้อให้ถูกสองมือผมถอดออก เธอโต้ตอบโดยถอดชุดสูทของผม
สองหญิงชายบนเตียงคิงไซส์ ชุดวันเกิด ในวันคล้ายวันเกิดของเธอ
เธอไม่รอดจริงๆ สวยสาว ขาวผ่อง นุ่มนิ่ม กระชับรัดรึง ชุ่มชื้น เกี่ยวกระหวัด ผมเองก็ไม่รอดเหมือนกัน
เสือกินแล้วอิ่ม อิ่มแล้วค่อยเสียดายค่าชุด ค่าห้อง ค่าอาหาร ค่าแม่บ้าน กลัวแม่บ้านที่บ้านด้วย
"ผมอิ่มแล้ว"
"ฉันถ่ายวีดีโอเอาไว้ แต่เมียคุณไม่รู้แน่นอน ถ้าซื้อรถเก๋งคันใหม่ให้ฉัน"
"โอเค ผมอิ่มแล้วจริงๆ"
"แต่ฉันยังไม่อิ่ม"
"อะไรอีก"
"ฉันเป็นซิฟิลิส"
"โอเค! ตอนนี้ผมอิ่มชิบหาย อิ่มจะตายอยู่แล้ว! คุณอิ่มหรือยัง"
"อิ่มแล้วก็ได้"
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น