พี่ชายของฉันดีที่สุดในโลก
ฉัน เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ พ่อเสีย แม่ป่วย มีพี่ชายแข็งแกร่งปกป้อง
เด็กหนุ่มตัวเล็ก ใจใหญ่ ตัวเป็นเด็ก ความคิดความสามารถโตกว่าผู้ใหญ่
ไม่ได้เรียน ไม่บ่น ขยัน ทำงาน หาเงิน ส่งฉันเรียน เลี้ยงแม่
โลกภายนอก โหดร้าย หนักหนา แต่กับฉัน พี่อ่อนโยน เสมอต้นเสมอปลาย
กับฉัน พี่ไม่เคยโกรธ แต่กับคนที่รังแกฉัน พี่ไม่ยอม โกรธน่ากลัว แต่อุ่นใจแน่ว่าปกป้องฉันได้
พี่คือผู้กล้าในดวงใจ ทำเพื่อฉันมามาก ฉันอยากตอบแทน
วันหนึ่ง เดินกลับบ้าน ผ่านในวัด ลูกแมวสีเทา ยังเล็ก น่ารัก ซุกซน เสียงแจ้ว เข้ามาคลอเคลียแข้ง
ฉันนึกถึงพี่ชาย มองซ้ายขวา อุ้มลูกแมว ใส่กระเป๋านักเรียน เว้นช่องว่างซิบ เป็นรูอากาศหายใจ
หน้าบ้าน พี่ถือไม้กวาดทางมะพร้าว กำลังกวาดหน้าบ้าน
พี่ยิ้มต้อนรับ ฉันยิ้มตอบ ยื่นกระเป๋า
หวังให้พี่ประหลาดใจ เปิดซิบ โยนลูกแมวตัวน้อย ละลิ่วจากกระเป๋า เข้าหาอ้อมอกพี่ชาย
พี่ร้องลั่นบ้าน หวดไม้กวาด ตีลูกแมวกลางอากาศ ร่วงลงพื้น ดิ้น ครวญคราง
พี่กระทืบซ้ำ ลูกแมวน่ารัก ร่างแหลกเละ มิวายกระทืบซ้ำอีก ครั้งแล้วครั้งเล่า ซากลูกแมวบี้แบนติดพื้น
ฉันเพิ่งรู้ในวันนี้ พี่ชายที่แสนดีของฉัน เกลียดแมว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น