วันศุกร์ที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

พี่ชายที่แสนดี



พี่ชายของฉันดีที่สุดในโลก
ฉัน เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ  พ่อเสีย แม่ป่วย  มีพี่ชายแข็งแกร่งปกป้อง
เด็กหนุ่มตัวเล็ก  ใจใหญ่   ตัวเป็นเด็ก  ความคิดความสามารถโตกว่าผู้ใหญ่
ไม่ได้เรียน ไม่บ่น   ขยัน ทำงาน  หาเงิน  ส่งฉันเรียน  เลี้ยงแม่
โลกภายนอก  โหดร้าย หนักหนา  แต่กับฉัน  พี่อ่อนโยน  เสมอต้นเสมอปลาย
กับฉัน  พี่ไม่เคยโกรธ  แต่กับคนที่รังแกฉัน  พี่ไม่ยอม  โกรธน่ากลัว แต่อุ่นใจแน่ว่าปกป้องฉันได้
พี่คือผู้กล้าในดวงใจ  ทำเพื่อฉันมามาก  ฉันอยากตอบแทน
วันหนึ่ง  เดินกลับบ้าน  ผ่านในวัด   ลูกแมวสีเทา  ยังเล็ก น่ารัก ซุกซน เสียงแจ้ว เข้ามาคลอเคลียแข้ง
ฉันนึกถึงพี่ชาย  มองซ้ายขวา  อุ้มลูกแมว  ใส่กระเป๋านักเรียน  เว้นช่องว่างซิบ เป็นรูอากาศหายใจ
หน้าบ้าน  พี่ถือไม้กวาดทางมะพร้าว  กำลังกวาดหน้าบ้าน
พี่ยิ้มต้อนรับ   ฉันยิ้มตอบ  ยื่นกระเป๋า
หวังให้พี่ประหลาดใจ   เปิดซิบ  โยนลูกแมวตัวน้อย  ละลิ่วจากกระเป๋า  เข้าหาอ้อมอกพี่ชาย
พี่ร้องลั่นบ้าน  หวดไม้กวาด  ตีลูกแมวกลางอากาศ  ร่วงลงพื้น  ดิ้น ครวญคราง
พี่กระทืบซ้ำ  ลูกแมวน่ารัก  ร่างแหลกเละ  มิวายกระทืบซ้ำอีก ครั้งแล้วครั้งเล่า   ซากลูกแมวบี้แบนติดพื้น
ฉันเพิ่งรู้ในวันนี้   พี่ชายที่แสนดีของฉัน  เกลียดแมว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น