แม่ฉันสอนว่า ชีวิตเรา ชีวิตเดียว จงเลือกสิ่งดีที่สุด
ฉันเชื่อฟังแม่ ฉันจึงทิ้งเธอ
โลกปัจจุบัน วัตถุนิยม สังคมปลูกฝัง คุณค่าผู้หญิง ประเมินจากไซส์นม
ในสังคมวัตถุนิยม เธอนมเล็ก เธอยังไม่ใช่สิ่งที่ดีสำหรับฉัน
ฉันซื่อสัตย์ต่อหัวใจ ฟังเสียงเรียกร้องของสัญชาตญาณ มันร้องหาผู้หญิงนมใหญ่กว่า
เธอไม่ผิด ฉันไม่ผิด เราแค่เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเอง
แฟนใหม่ฉันนมใหญ่ ควงไปไหนมาไหน ภูมิใจ คนเหลียวมอง
แต่แล้ว เธอ ฉัน เราเดินสวนกันอีกครั้ง
ฉันลืมแฟนใหม่ เหลียวมอง เธอนมใหญ่กว่าเก่า นมใหญ่กว่าแฟนใหม่ ยันฮีช่วยเธอไว้
ฉันนึกถึงคำสอนแม่ จงเลือกสิ่งที่ดีที่สุด
ฉันจึงกลับไปคบกับเธอ คนที่ใช่ ไซส์นมของเธอ ฉันเฝ้ารอมาแสนนาน
ฉันเลือกสิ่งที่ดีที่สุดของฉันแล้ว แต่ลืมไป เธอก็มีสิทธินั้น
ในสังคมวัตถุนิยม กิจวัตรประจำวันคือการเปรียบเทียบ
ฉันขับฮอนด้าซิตี้ ส่วนเขาขับแลมโบกีนี่
ขนาดนมเธอ ค่ารถเขา คู่ควรกัน เธอจึงทิ้งฉันไป
ความเสียใจของฉัน ไม่เหมือนไซส์นม ประเมินขนาดไม่ได้
ฉันคบแฟนใหม่ คนที่ใช่
ฉันมองข้ามเรื่องนม ฉันเรียนรู้ บรรทัดฐานอื่นสำหรับตัดสินคุณค่าแฟน
ฉันภูมิใจกับแฟนคนใหม่
แฟนใหม่ฉัน ขนาดนมเล็ก อกราบเรียบ ไม้กระดานชั้นดี
แต่ก็ไข่ใหญ่กว่าผู้ชายใดๆในโลกนี้
ปล. เรื่องนี้เป็นแค่เรื่องแต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับรสนิยมของผู้เขียนแต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น