ใบไม้เรียงรายใต้ร่มหลังคากันสาด
สายไฟขึงผ่านระหว่างใบไม้และหลังคา
ซ่อนตัวจากแสงแดดยามเย็น
ฝนทำท่าจะตกแต่ไม่ตก
กลั่นตัวเป็นแรงลมกรรโชกผ่าน
กลับกลิ่นอายชื้นๆหนักหนืดในช่องศีรษะ
รับรู้การมาเยือนของฤดูกาล ผ่านปลายจมูก
ใบไม้ระบัดพลิ้วเล่นลม
นกกงหัวจุกเกาะบนสายไฟอยู่เดียวดาย
ร้องจ้อกแจ้กไม่หยุด เอียงคอประกอบการสนทนา
ดวงตาแดงก่ำ ซาตานที่น่าเอ็นดู
มันคุยกับใครในเมื่อไม่ได้คุยกับข้าพเจ้า
สายลมหยุดกรรโชก ใบไม้ระบัดพลิ้วแผ่วจนหยุดในที่สุด
นกกงหัวจุกบินจากไป ผ่านแสงสีทองยามเย็น
อาบไล้ลำตัวขาวดำ ขนฟูฟ่อง ตาแดงก่ำ
ที่รองน้ำฝนหลังคาบ้านตรงข้าม นกเอี้ยงสองตัวหาอาหาร
นกกงหัวจุกหยุดเกาะระหว่างกลางสองนกเอี้ยง
ไม่มีเสียงสนทนาจากสามสกุณา ข้าพเจ้าจากไป
เฮ้ย หายไปเลยนะเรา ทำอะไรอยู่ รายงานตัวด่วน โฮะๆ
ตอบลบสวยมาก
ตอบลบดีกว่าบทที่แล้วมากมาย
ตอบลบไพเราะมาก
แต่ยังสื่อออกมาได้ไม่ชัดเจนนะ
แล้วก็ยังมีการใช้ภาษาที่ตัดอารมณ์ด้วย
รวม ๆ แล้วก็ดีมากเลยนะ ^^